مسجدیان 17 ص

تحقیق درمورد مسجدیان 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

قسمتی از متن .doc :

 مسجد

جایی که به نام خدا سنگ بنایش نهاده شده، به یاد خدا مردم در آنجا حضور می یابند و برای پرستش خدا ، عبادت گاهی به نام «مسجد» ساخته می شود ، نقش مهمی در پالایش روح و تزکیه ی اخلاق و رشد جنبه های معنوی انسان دارد.رابطه با مسجد، فرهنگ ساز است و انسان ساز، به شرط آن که مساجد ، کانونِ «یاد خدا» باش

‎

مسجد، تعالی هنر اسلامی

معمولاً رسم این است که هر هنری را به مذهبی و غیرمذهبی تقسیم کنند. این تقسیم بندی در آیین یهودیت و مسیحیت وجود دارد و انصافاً برای تحلیل ماهیت هنر در آن ادیان جواب می دهد. اما این تقسیم بندی برای اسلام و تمدن اسلامی چندان جوابگو نیست، زیرا اسلام برخلاف این دو دین، صاحب آرا و مواضع سیاسی و اجتماعی بسیاری است.بی تردید اسلام تنها دینی در تاریخ است که پیامبر آن زعامت سیاسی و اجتماعی جامعه را نیز بر عهده دارد و از این لحاظ منحصربه فرد است. به همین دلیل همان طور که در این دین حنیف شاهد آموزه های معنوی و اخلاقی بسیاری هستیم، با آرای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی زیادی نیز روبه رو می شویم. همین تفاوت اسلام با دو دین ابراهیمی دیگر و همچنین ادیان معنوی موجود در تاریخ سبب شده عبادتگاه مسلمانان نیز با عبادتگاه دیگر ادیان تفاوتهایی داشته باشد. در طول تاریخ اسلام - بخصوص در صدر آن - مسجد نه تنها جایی برای نیایش، بلکه محلی برای تصمیمهای مهم سیاسی و اجتماعی مهم نیز بوده است. حتی در برخی زمانها مساجد مدرسه و محکمه قضایی هم بوده اند. نمازجمعه نمادی از این روح اجتماعی اسلام است که در مسجد برگزار می شود. در این مراسم علاوه بر آموزه های معنوی و اخلاقی تحلیلهای اجتماعی و سیاسی نیز مطرح می شود. به نظر برخی پژوهشگران، در هر تحلیل تطبیقی که میان اسلام و دیگر ادیان بخصوص مسیحیت صورت می گیرد، این تفاوت مهم باید لحاظ شود.) قرآن در چند جا از عنوان «مسجد» نام برده است در سوره توبه آیات 17 و 18 تصریح شده است: «مشرکان را نرسد که مساجد خدا را آباد کنند، در حالی که به کفر خویش شهادت می دهند. آنانند که اعمالشان به هدر رفته و خود در آتش جاودانند. مساجد خدا را تنها کسانی آباد می کنند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا نترسیده اند، پس امید است که اینان از راه یافتگان باشند.»به نظر تعدادی از مفسران، منظور این آیه نگهداری از مسجدالحرام است، هرچند از معنای آیه این گونه برداشت می شود که مسجد تنها به معنای اسلامی اش در اینجا مدنظر نیست و هرگونه نیایشگاه مورد توجه است زیرا حتی مشرکان مدعای داشتن آن را دارند. همچنین در آیه 107 همین سوره آمده است: «و آنهایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود و سخت سوگند یاد می کنند که جز نیکی قصدی نداشتیم ولی خدا گواهی می دهد که آنان بی تردید دروغگو هستند.» مشخص است که لفظ مسجد در این آیه نیز دلالت بر هرگونه حرمی می کند، زیرا کافران نیز آن را می سازند. در این زمینه، همچنین در آیه 40 سوره حج آمده است: «همان کسانی که به ناحق از خانه هایشان بیرون رانده شدند [آنها گناهی نداشتند]جز اینکه می گفتند پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضی از مردم را با بعضی دیگر دفع نمی کرد، صومعه ها، کلیساها، کنیسه ها و مساجدی که نام خدا در آنها بسیار برده می شود سخت ویران می شد و قطعاً خدا به کسی که [دین] او را یاری می کند یاری می دهد...» این آیه نیز هرچند در باب مساجد است، اما به نوع خاصی که یک بنای عبادی باید باشد اشاره ای ندارد. بنابراین این گونه برداشت می شود که قرآن هیچ اشاره ای به نوعی خاص از معماری و تزیین مساجد ندارد و کلیت امر را مشخص کرده است. این نکته در باب بسیاری از موضوعات دیگر هم برقرار است. به طور مثال وقتی قرآن به علم، هنر یا تفکر اشاره می کند، نوع خاصی از آن را پررنگ نمی کند و کلیت امر را مدنظر قرار می دهد.البته در این مورد، مسجدالحرام و مسجد الاقصی به دلیل اهمیت خاصشان منحصر به فردند و قرآن تنها بر این مساجد تأکید خاصی روا داشته و آنها را با نام مشخص کرده است.نمازهای یومیه و همچنین نماز جمعه که از سوی اسلام مطرح شدند و اسلام به جماعت برگزار کردن آنها تأکید داشت بحث ساختن مساجد را مطرح کرد. مباحث فراوانی در باب جنبه های مختلف نماز مطرح شده اند و این آیین عبادی از جنبه های گوناگون فردی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. با وجود این، بد نیست برای تحلیل وضعیت معماری مساجد از خانه رسول خدا (ص) شروع کنیم که هم اکنون محل دفن ایشان نیز هست. آن گونه که از روایات و متون زیادی برداشت می شود، این خانه جایی برای عبادت نبوده و ایشان کارهای فردی، سیاسی و اجتماعی خود را در آن به انجام می رساندند. البته برخی از ویژگیهای آن در ساختن مساجد مورد توجه بودند که به این نکته نیز اشاره خواهیم کرد !این خانه یک صحن بزرگ داشت که دو محوطه سایبان دار در آن موجود بود، یکی در سمت جنوب و متشکل از دو ردیف تنه نخل با سقفی توخالی که این سایبان برای نشان دادن سمت قبله هم مورد استفاده قرار می گرفته است. در جانب شرقی هم اتاقهایی بود که خانواده پیامبر(ص) درآن زندگی می کردند که در اتاقهای آن به صحن باز می شد و ایشان در یکی از این اتاقها به خاک سپرده شده اند. پیامبر اکرم (ص) برای مراسم رسمی مردم را به بیرون از شهر و به مصلی می بردند؛ هرچند اطلاعی از نوع مصلی های آن زمان به دست ما نرسیده است.